Doei.

Soms moet je keuzes maken.
Onze keuze nu is om deze blog binnen de veertien dagen te verwijderen.
Simpel gezegd hebben we er geen tijd voor, en zijn we ook gewoonweg niet geïnteresseerd.
Toch wil ik jullie bedanken, voor het lezen en reageren.
Voor het blijven deze blog lezen, ook al hebben we de laatste tijd amper iets gepost.
Bedankt en ik hou van jullie.

Doei, S.T. & B.T. <3

Zon, zee, en hij.

Onverwachts ging ik een weekje naar de meest rustige zee van de Belgische Kust. De Haan. Ik wou niet gaan, ik had andere dingen aan mijn hoofd. Maar hoe hard ik probeerde ik moest en zou meegaan. Er zijn veel dingen gebeurd, en het is weer tijd voor een artikel over hoe mijn leven gaat. Zodat ik het op een rijtje krijg.

Bang.

Ik kan me de laatste keer dat ik rustig ben gaan slapen niet meer herinneren. Dat ik ging slapen zonder moeite, zonder bang te zijn van dingen. Mijn hele leven lang werd ik altijd gedumpt door mensen. Ja, daar is ze weer hoor me haar verhalen. Maar ik heb het nooit echt verwerkt denk ik. Kun je het mij kwalijk nemen dat ik mensen niet kan vertrouwen? Of niet kan verwachten dat mensen zullen blijven? Ik flip helemaal als mensen niet antwoorden. Bang dat ze boos zijn. Bang dat ze mij niet leuk vinden of haten. Bang dat ze me gaan dumpen. Altijd bang.