Make up, iets wat ik al heel lang draag. En het is niet mijn gewoonte om hierover te praten, dat doet de andere eigenaarster van deze blog, maar vandaag maak ik een uitzondering. Ik draag het veel langer dan mensen weten. Het begon in het vijfde leerjaar, ik zag Demi Lovato en Miley Cyrus met perfecte gezichten en dat wou ik ook, op youtube begon ik filmpjes te kijken over make up en het begon zo. Concealer hier, foundation daar. Een beetje (bruine) mascara, en het viel niemand op. Ik schaamde me enorm, en ja, lach Beauty Teller, het is een beetje hetzelfde verhaal hé? Niemand, echt niemand wist dat ik make-up droeg, en in het eerste middelbaar kwam ik uit de kast. En ook begin tweede middelbaar droeg ik vele lagen make-up die je zo niet zag, als het eraf was duidelijk wel. Maar weet je, opeens, helemaal opeens, draag ik amper make-up.
Ja, natuurlijk zie je er op een bepaalde manier beter uit met make-up. Natuurlijk ben je meer onzeker zonder. Maar is het alles waard? Is het het waard om vroeger op te staan zodat je tijd genoeg hebt om je make-up te doen en 's avonds helemaal moe het eraf te halen? Is je lever niet gewoon makkelijker zonder? Ja. Ik droeg heel veel make-up, en ik wist dat er een dag zou komen waar mijn mega gevoelige huidje zou gaan protesteren. En dat deed hij. Maar ik ben hem dankbaar. Het deed me inzien dat je er gewoon aan moet wennen, aan je gezicht zonder make-up. Dat je wél de mooie dingen kan zoeken, wat nou puistjes? Er zijn middels tegen? Wat nou wallen? Denk je dat je de enige bent die ze heeft? Wat nou mijn ogen zijn saai zonder oogpotlood? Wist je dat oogpotlood de kleur van je ogen juist minder laat uitkomen? Dat mensen alleen naar het lijntje kijken en niet beseffen welke kleur ogen je hebt. En dan ben je verbaasd dat die ene leuke jongen je oogkleur niet weet.
Over jongens gesproken, als jij een jongen was, heb je liever een meisje die haar prachtige gezicht verstopt achter een laag make-up? Of wil je een meisje dat dapper genoeg is om zonder make-up op straat te gaan. Ik zeg niet dat je niets van make up mag dragen. Een beetje mascara en concealer kan al veel doen. En een gezond kleurtje op je lippen kan ook geen kwaad. Maar foundation, poeder, concealer, oogschaduw, wenkbrauw potlood, oog potlood, mascara, wimperkruller, blush en lipstick Allemaal bij elkaar? Is dat niet een beetje te veel van het goede. Want geloof me, er bestaan nu eenmaal geen lelijke gezichten waar je van moet kotsten. Dat maak je jezelf wijs.
Je portemonnee zal ook blij zijn met een flinke besparing op dagelijkse uitgaven aan make-up. Want dat spul is duur. Op lange termijn natuurlijk, ga je hele stash optellen en je schrikt je kapot. Van plaats make-up kan je bijvoorbeeld verzorging producten kopen die je niet egale huid juist egaal maken, uit zichzelf? En ja, de foto hier boven is prachtig, maar, het is een masker. Een masker dat je opzet, van je eigen, echte, prachtige gezicht. Geen make-up hoeft niet, maar langzaam aan wat minder. Wat dacht je daarvan?
Dragen jullie veel make-up?
xoxo, Story Teller.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten